บทที่ 215

พาร์คเกอร์รู้สึกถึงความว่างเปล่าในอ้อมแขนทันที เมื่อร่างของเอเลนที่เคยพิงซบเขาอยู่ ถูกส่งต่อไปอยู่ในอ้อมแขนอันมั่นคงของแบรดลีย์อย่างนุ่มนวล

เมื่อมองท่าทางที่เป็นธรรมชาติและคุ้นเคยของแบรดลีย์ ความหงุดหงิดก็ถาโถมเข้าใส่พาร์คเกอร์ เขอดไม่ได้ที่จะบ่นออกมาเสียงเบา

"เฮ้ย นี่มันขี้โกงนี่หว่า อุตส่าห์จะได...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ